شرح حدیث 2

بسم رب الفلق

نقل از حاج اقا مجتبی تهرانی (ره):

روی عن حسین بن علی علیهما السلام فی دعائه:

«اللَّهُمَّ لَا تَسْتَدْرِجْنِی بِالْإِحْسَانِ وَ لَا تُؤَدِّبْنِی بِالْبَلَاءِ.»

در دعایی از امام حسین«صلوات‌الله‌علیه» منقول است که حضرت ‌فرمودند: «اللَّهُمَّ لَا تَسْتَدْرِجْنِی بِالْإِحْسَانِ»، خدایا! من را با احسان کردن آزمایش نکن. روش خدا این است که با اعطاء نعمت و احسان، بندگان را امتحان می‌کند. خدا این‌طوری است که هم وقتی نعمت می‌دهد و هم هنگامی‌که نعمت را می‌گیرد، در حال امتحان است. در هر دو خدا امتحان می‌کند. یکی از معانی استدراج همین است. در روایتی از امام زین العابدین«صلوات‌الله‌علیه» منقول است که حضرت در را بطه با استدراج فرمودند:  اگر خداوند نعمتی را بدهد و تو شکر نعمتش را فراموش کنی، برای مرتبة دوم به تو نعمت می‌دهد و امتحانت می‌کند تا ببیند آیا شکرش می‌کنی یا باز هم فراموش می‌کنی. اگر باز هم سپاس نگویی، برای مرتبة سوم، یک نعمت دیگر می‌دهد. اگر شکر نکردی یکی دیگر می‌دهد. عجب امتحانی است! خدا این‌طوری امتحان می‌کند. این استدراج این‌گونه است: نعمت دادن، فراموشی و غفلت از شکر .

در این دعایی امام حسین«علیه‌السلام»  می‌فرمایند: خدایا من را با استدراج امتحان نکن؛ یعنی خدایا! نعمتی که از شکرش غفلت خواهم کرد را ‌نمی‌خواهم. این دعا خیلی مهم است! نعمتی که همراهش غفلت از شکر است را نمی‌خواهم.

بخش دوم دعا: «وَ لَا تُؤَدِّبْنِی بِالْبَلَاءِ»، اگر از امتحان باصطلاح رفوضه درآمدی، خدا باید با تو چه ‌کار کند؟ اگر بچّه کار اشتباهی کند با او چه می‌کنند؟ ادبش می‌کنند. باید گوشش را بگیری بمالی. حضرت می‌فرمایند: خدایا، من را با بلا ادب نکن! اگر من خطا کردم، من را این‌طوری ادب نکن! چون تحمّل بلای تو بسیار مشکل است.

بحارالانوار ج75 ص127

سبحان من لا ینبغی التسبیح الا له

بسم الله الرحمن الرحیم...

رجب ماه خداست... ماه آماده شدن برای میهمانی که برایمان تدارک دیده است ماهی که میزبانش خود خداست. رجب ماه خداست و شعبان ماه پیامبر و رمضان ماه بندگان خداست... واسطه فیض بودن پیامبر چه خوب خودش را نمایان ساخته است.

در دعاهای ماه رجب این دعا سخت به جانم نشسته است...

خاب الوافدون علی غیرک... آری حقیقت همین است کسی که بر غیر تو وارد شود محروم است، از همه چیز محروم است... همین است که میگویند محبت این دل از ان خداست باید مست وجود حضرت حق شد باید وقف او بشوی که اگر نشدی محروم هستی 

و خسر المتعرضون الا لک...و آنکه به غیر تو روی آورد زیانکار است... همین که بنده ی خدا و ساخته ی دست او برایت بزرگ جلوه کرد برایت حکم خدا پیدا کرد دچار خسران میشوی باید بدانی تو و امثال تو فقیر درگاه حضرت حق هستید اگر غنی و مولی بودن او را از یاد ببری خسران زده میشوی...

و ضاع الملمون الا بک... و هرکه به درگاه غیر تو رود محتاج گشته... اگر به سمت بنده اش بروی محتاج خلق خدا شده ایی به سوی هرکه غیر از مولایت روی محتاج او شده ای باید بدانی لا حول و لا قوه الا بالله ... بدانی حسبنا الله ... 

شرح حدیث 1

بسم الله 

این شرح حدیث به نقل از حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) میباشد

رُوِیَ عَن الصّادِقِ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ:

کَم مِن نِعمَةٍ لله تَعالی عَلی عَبدِه فی غَیرِ اَمَلِه وَ کَم مِن مُوَمِّلٍ اَمَلاً اَلخِیارُ فی غَیرِه[1]

 

ترجمه حدیث: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: چه بسیارند نعمت­هایی که خداوند متعال به بنده خود عطا می­کند، بدون آن که بنده آرزوی آن نعمت­ها را کرده باشد؛ و چه بسیار آرزومندانی که چیزهایی را آرزو می­کنند که خیر و صلاح آنان در آن آرزو نیست.

 

شرح حدیث: خداوند به انسان نعمت­هایی عطا می­کند که حتی به فکر و ذهن او خطور نکرده که آرزویش را بکند و هیچ گونه درخواستی هم نکرده است؛ نعمت­های فراوانی که من نمی­خواستم و نمی­دانستم، ولی خداوند از روی فضل و رحمت خویش و بنا بر مصلحت و خیر انسان چه مادی و چه معنوی به او عنایت فرموده است. چه بسا انسان آرزویی می­کند و به دنبال آن می­رود و به آن هم می­رسد، ولی بعد از رسیدن به آن آرزو تازه مصیبت و گرفتاری او شروع شده و پشیمان می­شود.

 آرزو و درخواست نعمتی از خداوند نکردی ولی چون خیر تو در آن بود به تو داده است. گاهی نیز آرزو و درخواستی کردی و به بعضی از آن­ها رسیدی؛ اما دیدی وامصیبتا و بی­خود آرزو کرده­ای. مانند مال، مقام، فرزند، فلان همسر و... انسان که علم و قدرت کافی ندارد و خیر و صلاح خویش را آن­چنان که باید نمی داند، چه باید بکند؟! بهترین و تنها راه­حل این است که آرزوها و حاجت­های خود را نیز به عهده او بگذارد؛ زیرا خیر خود را تشخیص نمی­دهد که چه بخواهد تا به نفع او باشد؛ پس باید نفع و خیر را از خدا بخواهد تا او خودش انتخاب کند. ولی انتخاب راه درست و صحیح برعهده خود انسان است.

 نمی­شود که کارهای انسان شر باشد ولی از خداوند طلب خیر کند؛ زیرا نتیجه عمل شر، شر است. ولی ثمره و میوه خوبی، خیر و برکت است. انسان بگوید: «حسبُنا الله و نعمَ الوَکیل» و یا «اُفوِّضُ اَمری اِلَی الله»

---

[1]بحارالانوار، جلد 75 ، صفحه 243

 

سوره مبارکه علق

بسم الله الرحمن الرحیم 

سلام علیکم

 سوره هایی که به امید خدا از این به بعد بر روی وبلاگ درج میشوند مربوط به ترم دوم کلاس تحت عنوان "تفکر در قرآن " میباشد.

ان شاءالله که لطف حضرت حق شامل حالمان شود و سوره های این ترم بر جانمان نازل شود...

اولین سوره ایی که کار شد سوره مبارکه علق میباشد ان شاءالله مفید واقع شود.

سوره مبارکه علق به سه بخش تقسیم میشود: بخش اول آیات 1-8

بسم الله الرحمن الرحیم

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ( 1 )

خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ( 2 )

 اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ ( 3 )

الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ( 4 )

عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ( 5 )

کَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَىٰ ( 6 )

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَىٰ ( 7 )

 إِنَّ إِلَىٰ رَبِّکَ الرُّجْعَىٰ ( 8 )