سوره مبارکه فلق

بسم الله الرحمن الرحیم

1) بگو: پناه میبرم به پروردگار سپیده صبح

2) از شر تمام آنچه آفریده است

3) و از شر هر موجود شرور هنگامی که شبانه وارد می شود

(4و از شر آنها که با افسون در گرهها می دمند (و هر تصمیمی را سست می کنند)

5) و از شر هر حسودی هنگامی که حسد می ورزد

فلق: به معنای شکافتن میان دو چیز و ظاهر شدن چیز دیگری است.

خلق: ظاهر شدن چیزی با کیفیت خاص

غاسق: به معنای ظاهر شدن تاریکی و احاطه آن بر محیط میباشد.

وقب :فرو رفتن چیزی در چیز دیگر

در سوره مبارکه فلق پناه میبریم به رب فلق از آنجا که" دارای حرکت "است از جانب تاریکی ها به سمت نور...حتی پیامبر هم پناهنده باید میشد 

" ما خلق" فی نفسه خیر است با توجه به نحوه برخورد ما با آن دارای خاصیت شر بودن میشود  

"غاسق اذا وقب" اشاره به احاطه تاریکی دارد و این تاریکی میتواند همان احاطه گناهان بر انسان باشد که باید حرکتی از جانب انسان صورت بگیرد و از این تاریکی به سمت نور حرکت کند و هم چنین میتوان برداشت کرد که شب عامل بسیاری از گناهان است که بر انسان چیره میشود....

صفت رذیله حسد یعنی تو نعمت های خدا را نسبت به خودت نادیده گرفته ایی و توجه ات صرفا به نعمت های دیگران است و این یعنی غفلت از نعمت ها و در تاریکی فرو رفتن پس انسان حسود هم حسادت دارد هم غاسق است و نفاثات فی العقد دارد چون سعی دارد یکسری بایدهای الهی را نباید کند و برعکس نسبت به حکمت خدا شک دارد و شکر نعمت هم به جا نمی آورد چون نعمتی نمیبیند ... انسان حسود نمیخواهد دیگران از نعمتی بهره برند

شرور در کل" مانع حرکت"  هستند و اینجا به پیامبر سفارش شده از "شر" ما خلق به رب " فلق" پناهنده شود و این خود جای تامل دارد